Osada pod Stężycą (ok. 3,5 km na płn.-zach.), wykazana po r_z pierwszy na mapie Schróttera z końca XVIII w. jako Dubowo, po­tem we wszystkich źródłach polskich aż po nasze czasy i w źródłach niemieckich zapisywana jedoznacznie Dubowo, jedynie hitlerow­cy od. r. 1942 przepisali na Laubhof, tj. Zielony Dwór.
Jest to nazwa dzierżawcza, utworzona za pomocą przyrostka -owo od nazwiska Duba. W. Hein (601) podaje, że w r. 1773 na folwarku w Stężycy mieszkał m.in. karczmarz Jan Duba. Jest to fonetycznie przekształcone nazwisko Doba od staropolskiego i staropomorskie­go imienia Dobiesław, por. też przejście formy Kocborowo w Kuc­borowo. Przekształcenie dokonało się w ustach Niemców. Trzeba zatem powiedzieć, że przekonująca teoretycznie teza U. Kęsikowej (Nazwy geograficzne Pomorza Gdańskiego z sufiksem -ov- Gdańsk 1876, s. 41), iż to pierwotne Dłubowo od rekonstruowanego prze­zwiska Dłub (od czasownika dłubac) okazuje się nieprawdziwa. Nazwisko Doba jest cZęste na Pomorzu. Słownik nazwisk współ­cześnie w Polsce używanych pro f. K. Rymuta podaje 321 obywateli noszących nazwisko Doba, z tego 56 w woj. gdańskim i 23 w woj. słupskim, 239 nosi nazwisko Duba, z tego 14 w woj. gdańskim, 2 w bydgoskim.