Treść

Wioska pod Stężycą (ok. 5 km na płn.-zach.), wymieniona po raz pierwszy w r. 1749 przez przeora kartuzów J. Schwengla w formie łacińskiej Hutta Stęzycensis z informacją, że daje na kościół w Stęży­cy nieco pieniędzy, nie daje natomiast żadnego zboża proboszczowi. W katastrze frydrycjańskim z r. 1773 podana została jako Stenzysche Hütte z wyliczonymi mieszkańcami: sołtys Adam Pałasz (pisany Palass), Kazimierz Wiczkowski (pisany Wilzkowsky), Paweł Kolassa (prawdopodobnie Kulas), Adam Konkol, Stanisław Stenze1, stróż leśny Tomasz Matyka i najemnik Jan Skowroński (pisany Skow­ronsk). Dalsze zapisy nazwy to Stendzyhutta na mapie Engelhardta z r. 1819, w źródłach polskich Stężycka Huta i tak aż po dzień dzi­siejszy, niekiedy Stężycka-Huta na wzór niemiecki Stendzitzer-Hutte, Niemcy pisali też Stendzitzerhutte, Kaszubi mówili Stiiżeckó Heta, obecnie raczej Stiiżeckó Huta.    .